Doei doei lieve collega's

Dag lieve lezers

Het is inderdaad weer eventjes geleden dat ik nog een blog heb geschreven. Maar de dagen gaan hier zo vlug voorbij en voor je het goed beseft is de stage al ten einde. Maar niet getreurd vandaag heb ik weer een berichtje klaar.

Ik heb de afgelopen weken stage gelopen bij de stichting. Vanaf nu gingen we van maandag tot vrijdag naar de stichting. Het was fijn om volledige weken naar de stichting te gaan en bijna elke dag kinderen te ontvangen. Zo kom je veel beter in het ritme en ben je ook zekerder van jezelf. We speelden elke dag een belangrijke rol en dit gaf me een goed vertrouwd gevoel. Nu heb ik echt het gevoel dat ik de werking van de stichting door en door ken.

In het begin als we scholen ontvingen had ik het vaak moeilijk met de structuur, de timing en heel het gebeuren van de dag. Ik kon moeilijk mijn draai vinden. Maar nu ik drie weken volledig op de stichting heb gestaan voel ik me echt thuis! Ik weet precies wat er van mij verwacht wordt, ik kan mezelf zijn, ik kan reflecteren na een dag, we waren steeds beter op elkaar ingesteld en ik kon meer en meer genieten van de kindjes. Ik heb dus ook echt genoten van de laatste weken op de stichting. We hebben vele kinderen mogen ontvangen en we hebben ook telkens hele fijne activiteiten gedaan. Zo heb ik een keertje een verhaal aan de kindjes moeten voorlezen. Dat vonden ze heel fijn. Ik heb veel gebruik gemaakt van intonatie. De leerlingen vonden dit heel fijn omdat hier in Suriname bijna nooit op zo'n manier een verhaal wordt voorgelezen. Ik heb ook een mamoetenloop gedaan waarbij de leerlingen de rivier moesten schoon maken. Dit was echt een topactiviteit. De leerlingen waren in twee groepen verdeeld en moesten zoveel mogelijk afval uit te rivier gaan halen. Hierbij moesten de leerlingen heel veel rennen en dat vonden ze zalig. Hun kleren mochten vuil worden, ze mochten veel bewegen, moesten een wedstrijdje spelen tegen elkaar en ze leerden en speelden tegelijk. Ik zag verschillende leerlingen genieten van dit spel. Enkele leerlingen vroegen zelfs of ze de volgende dag mochten terugkomen... hiervoor doe je het toch gewoon ;-)

We hebben ook verschillende knutselwerkjes gemaakt. (kijk foto's) De leerlingen vinden het heel fijn om te mogen knutselen en werkjes te maken die ze mee naar huis mogen nemen. Hier hebben we dan ook rekening mee gehouden. Elke leerling maakte zijn werkje en mocht het meteen mee naar huis nemen. De leerlingen hebben slangen, kippen en een kuiken gemaakt. Elke klas maakte iets anders. Dit was ook erg fijn voor mij als juf. Zo had ik voldoende afwisseling en was niet elke dag hetzelfde.

De weken op de stichting zijn voorbij gevlogen. Vandaag heb ik dan ook mijn laatste dag stage gehad. Ik heb meer dan ooit genoten van de kinderen en de hele fijne collega's/vriendinnen die ik heb gemaakt. Het was een dag om nooit meer te vergeten. Maar het was ook een zwaar afscheid. Mijn gevoelens gaan door heel mijn lijf... ergens ben ik mega blij dat ik dit avontuur heb beleefd en dat ik eindelijk mijn familie en vrienden weer kan zien maar ergens doet het pijn omdat ik weet dat mijn leventje hier in Suriname er bijna opzit! Maar 1 ding weet ik zeker: ik heb zoveel bijgeleerd over mezelf en over mezelf als juf!

Ik ben mezelf een paar keer tegengekomen en ik weet meer dan 100% zeker hoe ik wil zijn. Bedankt aan iedereen die me heeft gesteund en me lieve kaartjes en sms'jes heeft gestuurd, bedankt aan de fijne collega's die steeds voor me klaarstonden, bedankt voor de vele lieve tips die ik telkens kreeg en vooral bedankt dat ik dit avontuur mocht meemaken!!!!

Het was de tijd van mijn leven en een tijd die ik nooit meer ga vergeten!

Volgende week gaan we nog een weekje naar het binnenland. Ik ben heel benieuwd hoe ik me daar ga voelen, hoe ik daar les zal geven en hoeveel ik weer zal bijleren!

Lieve groetjes

Elisabeth xxxxxxx