Fawaka?

Fawaka? Alles goed?

Hallo iedereen! Ondertussen zijn we al een maand hier in Suriname. Wauw, wat vliegt de tijd! Maandag, dinsdag en woensdag zijn we naar onze stageschool gegaan. Ik geniet er zo van om (juf)fie voor de leerlingen te zijn. Hun enthousiaste en nieuwsgierige vragen zoals "Juffies, zijn jullie zussen?", "Hoe is het daar in België?", "Ligt België in Nederland?",... zijn altijd de kers op de taart.

De schooldagen zien er hier niet hetzelfde uit als in België. De leerlingen krijgen voornamelijk klassikaal les. Ik heb ze nog nooit per twee zien werken of in groepjes. Bewegingstussendoortjes of een hoekenwerk doen de leerkrachten ook nooit met de leerlingen. De leerlingen zijn wél heel zelfstandig. Ze kunnen echt hun plan trekken! Aangezien er wel enkele verschillen zijn dacht ik dat het wel leuk zou zijn om voor jullie even een gemiddelde schooldag te schetsen ...

Het eerste wat ik doe als ik wakker word is naar mijn gordijnen stappen en de gordijnen openen. Ik geniet dan van de zon die samen met Paramaribo ontwaakt. Na een frisse douche en een ontbijt zijn we klaar om te starten aan onze ochtendwandeling. We moeten zo een 1, 7 kilometer wandelen richting onze stageschool. Op zich valt die afstand heel goed mee, want de zon schijnt dan nog niet zo hard.

Eens we zijn aangekomen op onze stageschool worden we altijd vrolijk gegroet door leerkrachten en leerlingen met een "Goedemorgen, juffies" of "Werk ze." De leerlingen spelen op de speelplaats totdat een leerkracht om half 8 rondloopt met de bel. Voor de leerlingen is dit het signaal om naar de klas te gaan. Ze groeten de leerkracht en gaan meteen aan de slag.Meestal starten ze met het lezen in een leesboekje. (Heel nostalgisch, want de leesboekjes waarin de leerlingen lezen herken ik van toen ik zelf op de lagere school zat.) De leerlingen lezen vooral in koor of individueel voor de klas. Het niveau van het lezen ligt naar mijn gevoel redelijk hoog.

Nadien krijgen de leerlingen een lesje taal en rekenen. Ze hebben geen werkboeken, maar schrijven alles netjes op in hun schriftje. De leerlingen antwoorden op vragen altijd met twee woorden: "Ja, juffie" en "Nee, juffie". Dit is een vorm van respect en beleefdheid naar de leerkracht toe. De lessen wiskunde en taal zullen wij jammer genoeg nooit mogen geven. De inhoud gaat er iets anders aan toe dan bij ons en daarom heeft het schoolhoofd liever niet dat we de lessen op onze rekening nemen.

Om kwart voor tien is het pauze voor de leerlingen. Ze eten hun boterhammen op in de klas en mogen nadien gaan spelen; in de klas of buiten. De meisjes tekenen vaak mooie krijttekeningen op het bord. De leerkrachten hebben geen leerkrachtenkamer. Ze maken meestal gewoon een praatje op de speelplaats met elkaar.

De leerlingen dragen allemaal een (modern) uniform: een blauwe polo met het logo van de school op en een jeansbroek. Als leerlingen jarig zijn mogen ze die dag aandoen wat ze willen. Dit vind ik een heel leuk idee! Zo zie je meteen van ver wie er jarig is en wie je kan feliciteren ... Voor de leerlingen is het ook de gewoonte om alle leerkrachten op iets lekkers te trakteren wanneer ze jarig zijn. Wij kunnen dus bijna iedere dag smullen van traktaties ... hmmm!

Na de pauze hebben de leerlingen op maandag en op dinsdag wereldoriëntatie. Juf Sherelity ging deze week met de leerlingen naar het computerlokaal en liet een Nederlands filmpje zien over het thema "verkeer". De leerlingen waren onder de indruk van de auto's die RECHTS reden in plaats van links. Heel leuk om te zien en om nadien te vertellen dat ik ook altijd rechts rijd als ik in België ben.

Op woensdag hebben de leerlingen na de pauze gym. Ook voor gym (=turnen) dragen de leerlingen, net zoals bij ons, een sportoutfit. Ze komen dan in de ochtend al met hun gymoutfit naar school. Dit is een rode broek en een wit T-shirt. Ik droeg toevallig net die dag ook een rode rok en een wit T-shirt. De leerlingen dachten dat ik ook mee ging sporten, maar een achterwaartse koprol uitvoeren leek me toch niet zo een slim idee. (Kan ik dat zelfs nog? ;) ) Het was heel leuk om de leerlingen te zien bewegen. In de klas krijgen ze niet veel bewegingskansen, dus kunnen ze al hun energie kwijt tijdens de gym. Ik heb ook inspiratie gevonden op vlak van werkvormen tijdens hun uurtje gym. Die werkvormen/spelletjes ga ik zeker eens uitproberen wanneer ik terug in België ben.

Om half twaalf hebben de leerlingen hun laatste speeltijd. Ze krijgen elke dag de kans om een waterijsje te kopen tijdens die speeltijd. Na de speeltijd hebben de leerlingen nog een kwartier les. Ze lezen dan vaak in (Engelstalige) boeken. Om twaalf uur gaan de leerlingen naar huis. Sommige leerkrachten groeten hun leerlingen met een knuffel of een high five. Hier krijg ik altijd een warm gevoel van. Tijdens de lessen bewaren ze een grote afstand tussen hen en de leerlingen. Het is dan heel leuk om te zien dat de juffies de dag op een vriendelijke, open manier willen afsluiten. De leerlingen worden nadien opgehaald door hun ouders en zijn in de namiddag thuis. De leerkrachten op deze school geven geen huiswerk mee.

Ziezo, dat was de gemiddelde schooldag voor een leerling van de Vrije School. Momenteel mag ik hier en daar al wat extra uitleg geven en helpen, maar echt een les geven heb ik nog niet mogen doen. Binnenkort mag dit wel. Ik kijk hier echt heel erg hard naar uit. Tijdens het observeren krijg ik altijd de kriebels om zelf aan de slag te gaan, te ontdekken en veel bij te leren... Het lijkt me fantastisch om op ontdekking te gaan naar mezelf als "Juffie Niki" in een ander land.

Voorlopig hebben we (nog) geen toestemming gekregen van het schoolhoofd om sfeerbeelden op onze blog te plaatsen waar de leerlingen op staan. Het schoolhoofd gaat aan de ouders navragen of we foto's van hun kind mogen nemen, wat helemaal te begrijpen is. In België beschermen we de privacy van de kinderen op dezelfde manier. Voorlopig dus (nog) geen sfeerbeelden van de kids in actie ...

Waar ik wel sfeerbeelden van kan laten zien is onze quadtour of bumpy ride. Wat een avontuur! We reden met onze quads door grote plassen, los zand, modder en de jungle. Op een gegeven moment zaten Lorien en ik vast in de modder en moesten we onze quad duwen. We hingen helemaal vol met modder! ZA-LIG! Ik zat vol adrenaline en genoot van het mooie landschap. Suriname blijft me verrassen ...

Na onze quadtour werden we getrakteerd op een lekkere bami en ....een hele schattige luiaard waar we mee mochten knuffelen.

De foto's zeggen meer dan duizend woorden ...
Hopelijk genieten jullie van op een afstand een beetje met ons mee.

Heel veel groetjes en tot snel!